sábado, 25 de agosto de 2012

PRAIA PIPA (5) – SALVADOR DE BAHÍA


“Es importante mantener siempre la tierra revuelta, la ola con espuma, y la emoción en movimiento. El Universo entero se mueve: no podemos quedarnos parados.”
Brida
Paulo Coelho
Ya ha llegado el día de partir de Pipa, he desayunado con los dos chicos argentinos que están en el hostel, son muy simpáticos y amables, en el hostel te sientes como en casa.
He cogido el bus a las 10.00 de la mañana y me ha dejado en el aeropuerto de Natal a las pocas dos horas, no se exactamente la hora. Pero estaba demasiado temprano, demasiadas horas de espera y he cogido el bus del aeropuerto para ir a Natal Shopping pero me ha dejado a la mitad de la nada, y he tomado otro bus que me ha dejado cerca de Natal Shopping. He estado dando una vuelta por el centro comercial, conocido solo hay el C&A pero la ropa era horrible.
He comido una ensalada caprese, por cierto, la comida en Brasil es muy cara, lo que te dan y lo que te hacen pagar no es equitativo.
He conocido a dos chicas de Natal, una de ellas hablaba español y me han ADVERTIDO por milésima vez que vaya con cuidado que Brasil es un sitio muy PELIGROSO….ESTOY CANSADA QUE TODOS ME DIGAN ESTO…. La verdad es que hecho de menos la tranquilidad que tengo en Asia, lo hecho mucho de menos. Ir siempre con el miedo en el cuerpo es una mierda. Me entran ganas de coger un vuelo a Bangkok y pasear por Kao Sand, tranquilamente, rodeada de todos los thais mas locos del país pero estar TRANQUILA!
Salgo de Natal Shopping y no tengo ni idea como volver al aeropuerto, Laissa me ha dado un montón de indicaciones pero estoy un poco liada, y veo un chico negro enorme de seguridad y le digo que quiero un taxi…. Sale del centro comercial, le pega un silbido a otro y en menos de dos minutos tengo un taxi en la puerta: “Al aeropuerto, por favor, obrigada”.
He esperado en el aeropuerto un buen rato… cuando he ido a facturar el chico me ha explicado un chiste. Mi vuelo tiene trasbordo, tengo que bajar a Recife y de allí coger otro vuelo a Salvador, hasta aquí todo normal… El chiste viene cuando me dice que la tarjeta de embarque me la van a dar dentro de la aeronave. ¿Cómo dentro de la aeronave? ¿Por qué no ahora? Porque es otra compañía… mira! No sé si ponerme a llorar o a reír pero acepto lo que me dice y confío en que así será sino ya me veo por Recife dando vueltas y sin la mochila por que ella si que va directa a Salvador…. Oh!!! My god!! Help me, please!!! Show me a light!! ;)


Unas horas más tarde…
Evidentemente no me han dado ningún bording pass en el aeronave ya que he viajado en un avión de hélices que era como un taxi aéreo. Hemos parado en Recife y en Acajú, pero no nos hemos bajado en el avión en ningún momento, solo se han bajado las personas que iban a ese destina y han subido de nuevas.
Por fin llegué a Salvador. En el aeropuerto ha venido a buscarme Emmanuela. Como le agradezco TODO lo que ha hecho hoy por mi!
Hemos ido a la rodaviaria a comprar el boleto de bus para mañana ir a Lençois. El boleto son unos 60 Reales y unas 6 horas de trayecto.
Saliendo de aquí hemos ido a tomar un suco de cacao en el barrio Rio Vermelho. Al ir a buscar el coche íbamos por una acera y Emanuela me ha hecho cambiar a la de enfrente, ella se había dado cuenta que un chico había alertado a otro para robarnos, uno vendría por detrás y el otro nos cortaría el paso por delante, uf! Que miedo! Y llegando al coche nos hemos tenido que esperar un momento para cruzar la calle y entrar en el coche por que había un chico un poco borracho merodeando cerca del coche, al aproximarnos al coche íbamos con paso ligero y hemos entrado super rápido en el coche y cerrado los seguros.
Guau eso es too much para mi.
Camino a casa con el coche Emanuela me comenta que a partir de esa hora, eran mas o menos las 00:30 de la noche te puedes saltar los semáforos en rojo que la policía no te multa ya que pararse en los semáforos a esas horas es peligroso.
Sinceramente es la primera vez en mi vida que siento tanta inseguridad y tengo tanto miedo. Es un sentimiento que no me deja, de momento solo en Pipa me sentía tranquila.
Lo que me parece increíble que se vaya a celebrar el mundial y los olimpiadas en Brasil, no creo que nadie pueda asegurar la seguridad de las personas que vayan a asistir como espectadores o turistas, no lo veo nada seguro y con tanto movimiento de personas que se genera con eventos así me gustaría saber que empresa se hace cargo de la seguridad de las personas.
En casa de Emmanuela me han preparado un panecito con queso, tapioca con queso y su hermano tb ha preparado queso a la placha y un suco riquísimo y a dormir que mañana a las 7.00 h. sale el bus a Lençois.

3 comentarios:

  1. Per aquest motiu m'agrada viatjar a Àsia. No has de preocupar-te per la teva seguretat constantment ;-)
    Que gaudeixis del teu viatge...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Amb això tens tota la raó!!! Ho he pensat tantes vegades!!! ;)

      Eliminar
  2. pobrezita!!!! yo tampoco lo se como va a ser ese mundial en Brasil. va a ser un caos! no lo quiero!!!

    buen suerte y disfrutas las cosas buenas que hay aqui! el problema es que hay mucha desigualdad en Brasil...poca gente muy rica y mucha gente pobre...no hay educacion para todos y hay mucha corupcion...
    a mi tampoco me gusta la inseguridad...hay muchas leis aqui, pero para nada sirven...

    ademas, tengo el pensamiento siempre positivo! nada va a pasar!!!

    ResponderEliminar